بررسی توانمندی سالمندان با بیماری های قلبی و عروقی در دریافت حمایت اجتماعی

مقدمه: افزایش مشکلات دوران سالمندی به همراه اختلالات قلبی و عروقی، توانمندی سالمندان در مدیریت زندگی فردی و بهره مندی از حمایت های اجتماعی را تحت تأثیر قرار می دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین میزان توانمندی سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی در دریافت حمایت های اجتماعی می باشد. روش: در این مطالعه ی توصیفیـ تحلیلی، 250 سالمند مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی مراجعه کننده به مرکز قلب بوشهر در سال 1393 با روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه پژوهشگر ساخته استفاده شد. روایی محتوی و روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عامل اکتشافی تعیین، همچنین جهت پایایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار spss نسخه ی 18 تجزیه وتحلیل گردیدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن سالمندان شرکت کننده 43/7±58/66 بود. توانمندی سالمندان در دریافت حمایت اجتماعی 4/0 درصد ضعیف، 8/20 درصد متوسط، 4/62 درصد خوب و 4/16 درصد خیلی خوب بودند. در بررسی ارتباط بین اطلاعات دموگرافیک و حیطه های توانمندی، بین سطح تحصیلات و حیطه های دریافت اطلاعات از خانواده و اطرافیان، مدیریت عوامل خطرزای بیماری، استقلال عملکردی و ذهنی و رضایتمندی از دستیابی به اهداف، رابطه ی معنی دار آماری وجود داشت (05/0 (p<. جنسیت، سن، میزان درآمد ماهیانه و وضعیت تأهل با توانمندی کل ارتباط معنی داری نداشتند (05/0p>). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش بیانگر توانمندی خوب اکثریت سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی و عروق در دریافت حمایت های اجتماعی است. لذا جهت دستیابی به سطوح بالاتر توانمندی، انجام مداخلات توانمندسازی سالمندان در حوزه ی حمایت اجتماعی پیشنهاد می گردد.